*****
Diego
Velázquez, a w³a¶ciwie Diego Rodriguez de Silva y
Velázquez (1599 - 1660)
by³ najwybitniejszym malarzem hiszpañskim epoki baroku. Ocenia siê, ¿e
stworzy³ oko³o 170 dzie³, z których znaczna czê¶æ to
portrety. Jego obrazy charakteryzuje niezwyk³a si³a kolorytu i
¶wiat³ocieni.
Jego pierwszym mistrzem by³ znany malarz Francisco de Herrera. Uczy³
siê tak¿e pod kierunkiem Francisco Pacheco. Jego pierwszymi dzie³ami,
namalowanymi w Sewilli, by³y bodegones - "obrazy kuchenne".
Przedstawia³y one postaci ch³opów oraz detale martwej
natury. Jednak s³awê przyniós³ mu dopiero obraz Los
Borrachos (Triumf Bachusa) z 1629 roku, który jest uwa¿any
za najbardziej dojrza³e dzie³o wczesnego okresu twórczo¶ci
Velázqueza.
W latach 1629-1631 przebywa³ we W³oszech. W tym czasie studiowa³ i
kopiowa³ dzie³a wielkich mistrzów weneckich.
Wkrótce po powrocie zosta³ zatrudniony do prac przy
ozdabianiu nowej królewskiej siedziby w Madrycie - Pa³acu
Buen Retiro oraz g³ównej sali pa³acu tzw. Salonu
Królestw. Powsta³o wówczas wspania³e Poddanie
Bredy namalowane dla upamiêtnienia zakoñczonego sukcesem
oblê¿enia Bredy przez Spinolê.
W 1645 r. malarz królewski Diego Velázquez zosta³
zarz±dc± konstrukcji Pokoju Oktagonalnego w madryckim Alkazarze. W
wyniku napiêæ pomiêdzy dworskimi artystami zdecydowa³ siê na drugi
wyjazd do W³och. Tam stworzy³ wielkie dzie³a takie jak: portret
Innocentego X, szkic pejza¿u ogrodów Villa Medici
oraz wspania³e malowid³o Wenus ze zwierciad³em, w
którym próbowa³ na¶ladowaæ Tycjana.
Jego ostatnie dzie³a, które stworzy³ u schy³ku ¿ycia to
g³ównie portrety : portret drugiej ¿ony Filipa IV, Marianny
Austriackiej oraz infantki Ma³gorzaty Teresy. W tym czasie
równie¿ powsta³o Las Meninas czyli Panny
dworskie 1656), uwa¿ane za jedno z najwa¿niejszych dzie³
Velázqueza i kwintesencja malarstwa barokowego.