Czy jest ktoś, kto nie
usłyszał choć raz
taktów słynnego Marszu Mendelsona?
Marsz Mendelssohna (Marsz
weselny) -
to najbardziej znany fragment
"Snu nocy letniej" Szekspira.
Skomponowanyzostał przez Feliksa Mendelssohna w 1842 roku.
Niejednokrotnie grany jest w
kościołach na zakończenie ślubu, najczęściej na kościelnych organach.
Pierwsze wykonanie Marszu odbyło się na ślubie Dorothy Carew i Toma
Daniela w kościele św. Piotra w Tiverton 2 czerwca 1847 roku.
Pierwsze
wykonanie w okolicznościach znanych dzisiaj powszechnie odbyło się 25
stycznia 1858 roku w kaplicy królewskiej St. James's Palace
w Londynie
podczas ślubu księżnej Wiktorii Koburg (najstarszej córki
królowej
Wiktorii) z księciem Fryderykiem Hohenzollernem (późniejszym
cesarzem
Niemiec). Wyboru utworu dokonała panna młoda.
Felix Mendelssohn Bartholdy w wieku 30 lat, Londyn
Jakob Ludwig Felix
Mendelssohn Bartholdy
(ur. 3 lutego 1809 w Hamburgu, zm. 4 listopada 1847 w Lipsku) -
niemiecki kompozytor okresu romantyzmu. Uważany za najwybitniejsze
cudowne dziecko po Mozarcie.
Ojcem
Mendelssohna był Abraham Mendelssohn-Bartholdy, bankier, syn wybitnego
filozofa żydowskiego Mojżesza Mendelssohna. Rodzina Feliksa przyjęła
jednak chrześcijaństwo i w 1812 przeprowadziła się do Berlina. Jego
siostra Fanny Mendelssohn (później Fanny Hensel), była znaną
pianistką
i kompozytorem - amatorem.
Mendelssohn zaczął uczyć się gry na
fortepianie pod kierunkiem matki, gdy miał sześć lat, a od
siódmego
roku życia uczyła go Marie Bigot w Paryżu. Od 1817 studiował kompozycję
u Carla Friedricha Zeltera, uważanego za najlepszego pedagoga w
Berlinie.
Prawdopodobnie pierwszy publiczny koncert (z towarzyszeniem
orkiestry kameralnej) dał w wieku dziewięciu lat. Jako dziecko
podejmował już próby kompozytorskie, pierwszy
utwór - kwartet
fortepianowy - opublikował w wieku trzynastu lat. Młodego Mendelssohna
poznał i obdarzył sympatią Goethe.
Pierwszą symfonię Mendelssohn
napisał w wieku piętnastu lat, a gdy miał siedemnaście skomponował
uwerturę koncertową do Snu nocy letniej Szekspira, który
jest jego
najbardziej znanym utworem. Dzieło to dokończył w roku 1842, komponując
pozostałe części suity: Intermezzo, Nocturne, Dance, Scherzo i Marsz
weselny, który rozsławił cały utwór.
W 1827 wystawiono po raz pierwszy jego operę, Die Hochzeit des Camacho.
W
1830 Mendelssohn napisał uwerturę koncertową Hebrydy, utwór
popularny
do dzisiaj. Inspiracją do niego były podróże do Szkocji,
które odbył
pod koniec lat 20. XIX wieku. Podobne źródło można wskazać w
przypadku
III Symfonii (Symfonia Szkocka), która była pisana z
przerwami od 1830
do 1842 roku.
W czasie swego życia Mendelssohn często
podróżował po
Europie; wizyta we Włoszech zainspirowała jedno z jego najbardziej
znanych dzieł, IV Symfonię, tzw. Włoską, której ostateczna
wersja
została ukończona w 1834 r. W sumie Mendelssohn skomponował pięć
symfonii, a także m.in. dwa koncerty fortepianowe - g-moll (1831) i
d-moll oraz słynny koncert skrzypcowy e-moll, który dzisiaj
jest
uważany za żelazny repertuar młodych skrzypków.
Oprócz muzyki
symfonicznej Mendelssohn komponował również muzykę
kameralną. Do tego
nurtu twórczości należy oktet smyczkowy z 1825, kwaartety
smyczkowe,
trio fortepianowe oraz solowa muzyka fortepianowa (Pieśni bez
słów).
Natomiast duże formy wokalne reprezentują oratoria Święty Paweł z 1836
i Eliasz 1846.
Widoczny w nich jest duży wpływ twórczości
Bacha.
Zresztą Mendelssohnowi muzyka Bacha zawdzięcza swój wielki
powrót na
sceny koncertowe, ponieważ do tego czasu pozostawała ona praktycznie
nieznana szerszej publiczności. Wielkim sukcesem stało się wykonanie w
1829 pod kierunkiem Mendelssohna Pasji według św. Mateusza Bacha; było
to pierwsze wykonanie tego utworu od śmierci kompozytora.
Osiągnięcia
kompozytorskie Mendelssohna dotyczą przede wszystkim formy. Należy do
nich między innymi stworzenie romantycznego typu koncertu, innego niż w
stylu brillant - z 3 częściami wykonywanymi bez przerw, bez ekspozycji
orkiestry i wirtuozowskiej kadencji solisty. Jego Pieśni bez
słów są
wzorem romantycznej liryki instrumentalnej.
Mendelssohn pod
koniec życia był chory, prawdopodobnie śmierć jego siostry Fanny w maju
1847 przyczyniła się również do rozwoju depresji. Felix
Mendelssohn
zmarł w wieku 38 lat.
źródło: Mennica Perth Mint / Wikipedia