Rewers: stylizowany wizerunek elewacji frontowej Pałacu Książęcego w Żaganiu. U góry stylizowany wizerunek jednego z maszkaronów oraz element architektury wieńczący okna pałacu.

Moneta obiegowa 2 zł - Historyczne miasta w Polsce - Żagań, 2006

Nominał: 2 zł

Miasto Żagań - to dziesiąta moneta z rozpoczętej we wrześniu 2005 r. serii Historyczne Miasta w Polsce.



Niepowtarzalna seria składać się będzie z 32 monet i ukazywać do kwietnia 2008 r. Na wyjątkowych monetach upamiętniono miasta o ponad 500-letniej historii, które wniosły szczególny wkład w rozwój poszczególnych regionów i państwowości Polski.

Na rewersie monety uwieczniono stylizowany wizerunek elewacji frontowej Pałacu Książęcego w Żaganiu. U góry znajduje się stylizowany wizerunek jednego z maszkaronów oraz element architektury wieńczący okna pałacu.

Żagań - miasto nad Bobrem, na Ziemiach Odzyskanych, którego niemiecka nazwa brzmi Sagan. Pierwotny gród mieścił się kilka kilometrów od dzisiejszego miasta (obecnie wieś Stary Żagań) i został spalony w czasach walk między synami Bolesława Krzywoustego.

Bolesław Kędzierzawy przeniósł gród w obecne miejsce. Z 1202 r. pochodzi wzmianka o kasztelani żagańskiej. W XIII wieku lokowano miasto (przed 1285 r.).

W 1284 r. książę Przemko I sprowadził do Żagania zakon augustianów, kilka lat później przekazał im swoją miejska rezydencję, samemu budując sobie nową poza granicami miasta - tzw. zamek na wodzie. Odtąd augustianie odgrywali szczególną rolę w mieście aż do kasacji zakonu w 1809 r.

Pozostał po nich imponujący kościół (z grobami Piastów Żagańskich) i zespół klasztorny. W okresie rozbicia dzielnicowego Śląska - Żagań należał początkowo do księstwa głogowskiego, a w latach 1312-1472 był stolicą odrębnego księstwa. W 1472 r. ostatni książę żagański Jan II Szalony sprzedał księstwo władcom Saksonii. Pozostawało w ich rękach do 1549 r., kiedy to przeszło w ręce Habsburgów.

W 1742 r., wraz z całym Śląskiem, Żagań przeszedł pod panowanie pruskie, a w 1945 r. znalazł się w granicach Polski. Majątek ziemski, którego ośrodkiem był przebudowywany wielokrotnie zamek na wodzie, równie często zmieniał właścicieli. W latach 1553-1601 Żagań posiadała, na zasadzie zastawu, rodzina von Promnitz. Potem właścicielem miasta był słynny wódz cesarski z wojny 30-letniej Albert von Wallenstein.

W 1649 r. Żagań nabyli książęta von Lobkowitz. W 1786 r. przeszedł w ręce księcia kurlandzkiego Piotra Birona, a w 1862 r. jako posag w ręce rodziny Talleyrand-Périgord, książąt Valançay, krewnych słynnego napoleońskiego ministra spraw zagranicznych. Ich własnością pozostawał do czasów III Rzeszy.

Podczas II wojny światowej w Żaganiu mieścił się wielki obóz jeniecki, w którym przetrzymywano alianckich lotników. W 1944 r. doszło tu do słynnej ucieczki 76 lotników, uwiecznionej w filmie Johna Strugesa Wielka ucieczka z 1963 r. W 1945 r. Żagań został w 65% zniszczony.

Po wojnie częściowo odbudowany, pełnił przede wszystkim funkcję ważnego miasta garnizonowego. W 1966 r. Żagań, jako jedno z 7 miast w Polsce, został włączony do rządowego programu ratowania miast historycznych. Rodzina Talleyrand-Périgord używa tytułu książąt żagańskich (Duc de Sagan) do dziś. W Żaganiu od XIV wieku działała mennica.
źródło: NBP