"Ja ciebie lubię Wyczół za to,
że ty się, szelmo, tak sztuką bawisz."
Stanisław Witkiewicz

Leon Jan Wyczółkowski (ur. 11 kwietnia 1852 r. w Hucie Miastkowskiej koło Siedlec, zm. 27 grudnia 1936 r. w Warszawie, lecz został pochowany we Wtelnie pod Bydgoszczą), polski malarz, grafik i rysownik; jeden z czołowych przedstawicieli okresu Młodej Polski w nurcie malarstwa realistycznego.


Malarz kształcił się w Klasie Rysunkowej w Warszawie pod kierunkiem Antoniego Kamińskiego, Rafała Hadziewicza i Wojciecha Gersona, potem w Monachium (1875-1877) i w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Jana Matejki (1877-1879). W roku 1897 był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". W latach 1895-1911 był profesorem ASP w Krakowie, a od 1934 roku ASP w Warszawie.

Artysta zamierzał początkowo poświęcić się malarstwu historycznemu, zachowując dokumentalny realizm szczegółu. Po pobycie w Paryżu zmienił swoje zainteresowania i wykorzystywał pewne rozwiązania impresjonizmu, malując pejzaże i sceny rodzajowe z silnymi efektami świetlnymi ("Rybacy"). Na krótko uległ wpływowi symbolizmu ("Druid skamieniały"). Około 1900 roku przyciemnił paletę.


Otwarte po wojnie w Bydgoszczy w dniu 11 kwietnia 1946 r. (w rocznicę urodzin artysty) Muzeum Okręgowe przyjęło imię tego wybitnego malarza. Wdowa po nim przekazała Muzeum obrazy, rysunki oraz wiele pamiątek osobistych, m.in. wyposażenie pracowni.

W specjalnym dziale muzeum poświęconym wyłącznie Leonowi Wyczółkowskiemu zgromadzono ok. 700 prac. Malarz jest patronem bydgoskiej Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych i Liceum Plastycznego, które mieszczą się przy ulicy Konarskiego.