Polonia Warszawa - pierwsza moneta Nordic Gold z nowej serii monet upamiętniającej polskie kluby piłkarskie o najdłuższej tradycji.
Moneta obiegowa 2 zł
- Polskie Kluby piłkarskie - Polonia Warszawa, 2011
Nominał: 2 zł
Metal: stop
CuAl5Zn5Sn1
Stempel:
zwykły
Średnica:
27,00 mm
Waga: 8,15 g
Wielkość emisji:
800 000 szt.
Projekt rewersu monety: Grzegorz Pfeifer
Projekt awersu monety: Ewa Tyc-Karpińska
Data emisji monet:
18.11.2011 r.
Polonia Warszawa - pierwsza moneta Nordic Gold z nowej serii monet "Polskie Kluby piłkarskie" upamiętniającej polskie kluby piłkarskie o najdłuższej tradycji.
"Polskie Kluby piłkarskie" - wg NBP ta seria monet okolicznościowych będzie krótką serią, ponieważ historia większości klubów piłkarskich w Polsce jest dosyć krótka.
Narodowy Bank Polski planuje, że w ramach tej serii zostanie wyemitowanych 6 monet.
Jako pierwsza zostanie wyemitowana moneta poświęcona klubowi Polonia Warszawa, który powstał w 1911 roku.
Polonia Warszawa (Klub Sportowy Piłkarski Polonia Warszawa, przydomek Czarne Koszule, Duma Stolicy) to obecnie najstarszy klub w Warszawie oraz pierwszy wicemistrz w dziejach polskiego futbolu i pierwszy mistrz Polski po II wojnie światowej.
W tabeli wszech czasów Ekstraklasy zajmuje 14. miejsce.
W klubie przez wiele lat grał jako zawodnik, a następnie pracował jako trener, były selekcjoner reprezentacji Polski w piłce nożnej - Jerzy Engel.
W tym czasie w drużynie Polonii Warszawa występował pierwszy czarnoskóry reprezentant Polski w piłce nożnej - Emmanuel Olisadebe.
******
POLONIA WARSZAWA
Polonia Warszawa
jest jednym z najstarszych i najbardziej utytułowanych
klubów piłkarskich w Polsce.
W roku 2011 obchodzi
jubileusz 100-lecia działalności.
Warszawski klub należał do pionierów futbolu na ziemiach
polskich. W pierwszych rozgrywkach o mistrzostwo Polski w 1921 roku
poloniści zajęli drugie miejsce, ustępując tylko Cracovii
Kraków.
Polonia Warszawa była jednym z założycieli polskiej ligi piłkarskiej w
roku 1927. Największe sukcesy klubu to tytuły Mistrza Polski w latach
1946 i 2000.
Piłkarze Polonii nazywani są również „Czarnymi
Koszulami”, przydomek pochodzi od rzadko
spotykanej na piłkarskich boiskach barwy strojów graczy.
Do legendy polskiego sportu przeszło zwycięstwo polonistów w
pierwszych powojennych rozgrywkach w 1946 roku, nazwane
„mistrzostwem na zgliszczach stolicy”.
Piłkarze w czarnych koszulach nie należeli do faworytów
rozgrywek ze względu na wyjątkowo trudne warunki funkcjonowania klubu w
zburzonym mieście. Wygraną polonistów odebrano jako symbol
odbudowy Warszawy.
Założony w okresie zaborów klub szczyci się
patriotycznymi korzeniami. Łacińska nazwa Polski przyjęta jako
miano drużyny oraz herb w formie biało-czerwonej tarczy miały na celu
propagowanie dążeń wolnościowych wśród warszawskiej
młodzieży.
Pomysłodawcą nazwy klubu był Wacław
Denhoff-Czarnocki (1894-1927) - działacz
niepodległościowy, późniejszy żołnierz Legionów
Polskich, poeta (autor słów do żołnierskiej pieśni „O mój
rozmarynie rozwijaj się”).
Wśród założycieli Polonii prym wiedli przedstawiciele
znanych warszawskich rodów Gebethnerów i
Lothów.
Jeden z duchowych przywódców
polskich ewangelików pastor August Loth (1869-1944)
należał do grona pierwszych prezesów KS Polonia.
W latach 1928-1939 klubem kierował gen.
Kazimierz Sosnkowski - Naczelny Wódz Polskich
Sił Zbrojnych w czasie II wojny światowej.
Barwy Polonii Warszawa reprezentowało wielu wybitnych piłkarzy. Legendą
klubu jest Władysław
Szczepaniak (1910-1979), którego imieniem
nazwano jeden z placów w Warszawie.
Przez cały okres kariery
sportowej pozostał wierny stołecznemu klubowi, w reprezentacji Polski
występował przez blisko 20 lat, aż 18 spotkań rozegrał jako kapitan
biało-czerwonych. Uczestnik olimpiady w Berlinie w 1936 r. i mistrzostw
świata we Francji w 1938 r.
Wielokrotnym kapitanem kadry narodowej był także Jerzy Bułanow (1903-1980)
- obrońca Polonii wywodzący się z „białej”
emigracji rosyjskiej.
W pierwszym meczu reprezentacji Polski z Węgrami (0:1, 18.12.1921 r.)
zagrało dwóch zawodników „Czarnych
Koszul”: Jan
Loth (1900–1933) i Artur Marczewski (1896-1945).
W ostatnich latach w reprezentacji Polski znów występują
liczni gracze Polonii.
W 2002 roku to bramki Emmanuela
Olisadebe przyczyniły się do awansu Polaków na
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w Korei Południowej i Japonii.
W latach 1952-1991 klub przeżywał głęboki kryzys
organizacyjno-sportowy, którego główną przyczyną
była dyskryminacyjna polityka władz PRL. Polonia odbierana była przez
ówczesne władze jako klub z przeszłością
„sanacyjno-akowską”, co przekładało się na
niekorzystne decyzje jedynego w ówczesnych realiach,
państwowego sponsora.
Dopiero od przełomu 1989 roku datuje się odbudowa sportowej pozycji
„Czarnych Koszul”. W 1991 roku zespół
awansował z III do II ligi, by w roku 1993 (po 41 latach nieobecności)
powrócić w szeregi piłkarskiej ekstraklasy.
Największe sukcesy w najnowszej historii święcili poloniści na
przełomie XX i XXI wieku, zdobywając m.in. mistrzostwo i
wicemistrzostwo Polski oraz Puchar Polski.
Zespół wielokrotnie występował w europejskich pucharach, w
roku 2000 tylko jedną bramką przegrał dwumecz o awans do Ligi
Mistrzów z Panathinaikosem Ateny (2:2 i 1:2).
Obecnie Polonia Warszawa należy do czołowych drużyn ekstraklasy.
Osiągnięcia piłkarzy
Polonii Warszawa:
- Mistrz Polski: 1946, 2000
- Wicemistrz Polski: 1921, 1926, 1998
- Puchar Polski: 1952, 2001
- Superpuchar Polski: 2000
- Puchar Ligi: 2000
- Awans do półfinału Pucharu Intertoto UEFA: 1999.
źródło: folder emisyjny, autor: Jacek C. Kamiński - KS Polonia Warszawa