Nowość -
piąty w historii polskiej numizmatyki
banknot kolekcjonerski
100.
rocznica urodzin Czesława Miłosza (1911-2004)
Czesław Miłosz (ur.
30 czerwca 1911 w Szetejniach, zm. 14 sierpnia 2004 w Krakowie) -
polski prawnik i dyplomata, poeta, prozaik, eseista, historyk
literatury, tłumacz.
W latach 1951–1989 na emigracji, do 1960
we
Francji, następnie w Stanach Zjednoczonych; w Polsce do 1980 obłożony
cenzurą; laureat Neustadt International Prize for Literature (1978) i
Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1980); profesor Uniwersytetu
Kalifornijskiego w Berkeley i Uniwersytetu Harvarda.
W roku 1993
powrócił do
kraju, członek Polskiej Akademii Umiejętności, Stowarzyszenia Pisarzy
Polskich, kawaler Orderu Orła Białego; pochowany w Krypcie Zasłużonych
na Skałce; brat Andrzeja Miłosza.
Poezja Czesława Miłosza
Wiersze
Czesława Miłosza są intelektualne, a metafory jakich używa –
sugestywne. Jego twórczość z lat 30., przed II wojną
światową jest
przesycona katastrofizmem. Dominuje w niej rozmach, metaforyczność,
rytmiczność, wizje apokalipsy.
Wiersze pisane podczas wojny nie
mają już w sobie tyle patosu. Są znacznie mniej ozdobne. Poeta stawia
na komunikatywność wiersza – na zrozumiałość zawartych w nim
treści
filozoficznych i intelektualnych. Część z tych wierszy poświęca Miłosz
okupowanej Warszawie (Miasto, Błądząc), w której spędził
prawie cały
okres wojny.
W twórczości Miłosza przypadającej na okres wojny
da się również zauważyć świadome odchodzenie od tematyki
wojennej.
Znajdziemy wiersze opisujące zwykłe piękno świata, który
– mogłoby się
wydawać – nigdy nie zaznał wojny. Tak jest w wierszach
Piosenka
pasterska, czy Świat – poema naiwne z 1943 r.
Po wojnie poeta
podjął tematykę bardziej filozoficzną. Szczególnie upodobał
sobie formę
traktatu. W wydanym w tomie Światło dzienne Traktacie moralnym piętnuje
zanik wartości, krytykuje brak moralności i wskazuje na to, co jego
zdaniem, należałoby zmienić w ludzkiej mentalności.
W 1957 r.
napisał Traktat poetycki pokazujący polską historię, kulturę i
mentalność ludzi z czasów Młodej Polski. W tomie Druga
przestrzeń (2002
r.) znalazł się Traktat teologiczny, w którym Miłosz rozważa
problem
tajemnicy wiary.
Oprócz wielu poezji Czesław Miłosz napisał
także eseje, najważniejszy z nich to Zniewolony umysł- do dziś uważana
za wybitną próba naukowej analizy działania propagandy
komunistycznej.
(inne eseje to Rodzinna Europa, Ziemia Ulro, Ogród nauk),
powieści
(Dolina Issy) oraz dziennik (Rok myśliwego).
Miłosz
po zerwaniu swoich związków z komunistycznymi władzami
wyrażał w swej
twórczości niechęć i krytykę w stosunku do PRL, często
piętnował polski
nacjonalizm, krytykował tradycyjny polski katolicyzm –
określany przez
siebie ciemnogrodem.