10 dinerów, Malarze Świata - Pierre Auguste Renoir (1841

Arystokracja wśród monet!

Czwarta w kolejności srebrna moneta kolekcjonerska z międzynarodowej serii pięknych monet, cieszącej się uznaniem kolekcjonerów na całym świecie - "Malarze Świata" ("Painters of the World").

10 dinerów, Malarze Świata - Pierre Auguste Renoir (1841 - 1919), 2008

Girls at the Piano (1892), Musée d'Orsay, Paryż

Srebrna moneta upamiętnia życie i twórczość Augusta Renoira.

Ten wybitny francuski malarz na swych barwnych dziełach sztuki, będących wyrazem fascynacji człowiekiem, uwiecznił odcienie prawdziwego życia.

Portret Jeanne Samary (1877), Puschkin-Museum, Moskwa

Pierre - Auguste Renoir of the Painters of the world series

Reverse: in the left corner, at the bottom, a stylized image of Pierre-Auguste Renoir. Below it, a stylised inscription: Pierre Auguste / Renoir. In the left corner, at the top, an inscription: 1841-1919 (years of his birth and death). At the background, a stylized world-renowned “Jeanne Samary” painting of Renoir.

Obverse: in the central part, a stylized image of “Girls at the Piano” painting - one of the most famous painting of Renoir. On the right side, a vertical inscription in Catalan language: PRINCIPAT D’ANDORRA (Principality of Andorra). At the bottom, on the left, the the Coat of Arms of the Principality of Andorra; below it, the Mint’s Mark: M/W. Under the “Girls at the Piano”, on the right side, a year of issue, 2008 and a nominal value of the coin, 10 D., which means 10 diners.

Numizmatyka to nie tylko sztuka,
ale także prawdziwa nauka!

W historii ludzkości ludzie od wieków interesowali się i interesują nadal sztuką, w tym malarstwem.

Niektórzy kupują oryginalne dzieła artystów, inni kolekcjonują reprodukcje obrazów, podczas gdy inni czerpią przyjemność z kolekcjonowania wyjątkowych przedmiotów, w tym monet kolekcjonerskich uwieczniających te piękne obrazy.

Niskonakładowa moneta projektu Roberta Kotowicza ma kształt przypominający obrazy słynnego malarza. Posiada ponadto te same parametry techniczne: wymiary, wagę i opakowanie, jak polskie klipy z serii "Polscy Malarze", zatem będzie estetycznie komponować się z tymi monetami w jednej kolekcji.

Kolejną zaletą tej pięknie prezentującej się monety, jak i całej serii, jest jej relatywnie niski nakład.

Istotny jest także międzynarodowy charakter serii "Malarze Świata". Jest to bowiem dzieło tworzone przez Mennicę Polską we współpracy z emitentami różnych państw. Poprzednie srebrne monety z tej serii to:

popularna i poszukiwana przez kolekcjonerów pierwsza moneta z serii - 100 dram, Iwan Ajwazowski (Armenia),
równie atrakcyjna druga moneta z serii - 1 dolar, Vincent Van Gogh (Niue Island) z cyrkoniami i tampodrukiem,
trzecia moneta z serii, uwieczniająca jednego z najwybitniejszych malarzy wszech czasów i prawdopodobnie najbardziej wszechstronnie utalentowaną osobę w historii - 10 dinerów, Leonardo da Vinci (Andora).

"Ars longa, vita brevis."
"Sztuka trwa, życie przemija."
Hipokrates

Jako "małe dzieła sztuki", przyciągając uwagę swoimi niebanalnymi projektami, te srebrne monety zyskały duże uznanie w oczach kolekcjonerów na całym świecie, stając się niepowtarzalną ozdobą kolekcji numizmatycznych.

Bardzo szybko stały się także obiektem pożądania inwestorów, osiągając niebywałe kwoty w porównaniu do ich cen emisyjnych.

Moneta wyemitowana w hołdzie artystycznemu geniuszowi malarza - atrakcyjny temat i sztuka w najlepszym wydaniu w Twojej kolekcji monet!

Auguste Renoir, Pierre-Auguste Renoir (ur. 25 lutego 1841, zm. 3 grudnia 1919) - malarz i rzeźbiarz francuski. Współtwórca i jeden z czołowych przedstawicieli impresjonizmu.

Karierę artystyczną zaczynał od dekorowania porcelanowych zastaw stołowych. W twórczości malarskiej koncentrował się na portretach dzieci i kobiet, aktach oraz martwych naturach.

W ciągu niemal sześćdziesięcioletniej kariery namalował około sześciu tysięcy obrazów. Nigdy nie zajmował się malarstwem pejzażowym tak intensywnie jak inni impresjoniści.

Był też płodnym rysownikiem, tworząc pobieżne szkice wykonane różnymi technikami.

W wieku 66 lat artysta podjął pierwsze próby rzeźbiarskie, kiedy był już poważnie chory na reumatyzm.

Biografia malarza

Pochodził z Limoges we Francji, z rodziny robotniczej. W roku 1845 jego rodzina przeniosła się do Paryża. Był szóstym z siedmiorga dzieci biednego krawca Léonarda i jego żony Marguerite.

Jako nastolatek, pracował w fabryce porcelany i tam nauczył się przyozdabiać porcelanę, co wywarło wpływ na jego późniejszy styl i sposób manipulacji kolorem. Gdy pojawiły się maszyny do produkcji i ozdabiania ceramiki i fabrykę zamknięto, Renoir zaczął malować chińskie wachlarze.

Od 1862 studiował sztukę w Paryżu pod kierunkiem Charlesa Gleyre`a. Jego przyjaciółmi zostali Frédéric Bazille, Claude Monet i Alfred Sisley.

Zadebiutował w roku 1864 obrazem Esmeralda, który po wystawie uznał za niedoskonały i który w przypływie samokrytycyzmu zniszczył. W jego wczesnych obrazach widoczny jest wpływ Eugène Delacroix i Gustave'a Courbeta oraz malarstwa weneckiego.

Wojna francusko-pruska zmieniła na jakiś czas jego plany - w roku 1870 zaciągnął się do wojska jako kirasjer. Po wojnie powrócił do Paryża i znów zajął się malarstwem, otwierając okres impresjonistyczny w swojej karierze. Już w kwietniu 1874 wystawiał swe prace na pierwszej wystawie impresjonistów w atelier Nadara na Boulevard des Capucines.

W 1879 wyjechał do Afryki, od 1881 przebywał w Algierii, a potem w Madrycie (gdzie podziwiał prace Diego Velázqueza) i we Włoszech. Dzięki tym podróżom miał okazję zetknąć się z malarstwem Rafaela i Ingresa, co spowodowało oddalenie się od założeń impresjonizmu.

Następna faza jego twórczości, charakteryzowana przez przewagę rysunku, ostrzejszych konturów, gładkiej faktury i chłodniejszych kolorów trwa od 1883 do 1888 i określana jest mianem "suchej" lub "ostrej".

Następuje po niej okres "perłowy", w którym barwy są żywsze i ostrzejsze, z przewagą czerwieni, a kreska delikatniejsza.

Około roku 1892, Renoir zaczął chorować na reumatoidalne zapalenie stawów. W roku 1907, przeniósł się wraz z rodziną do Les Collettes, posiadłości w Cagnes-sur-Mer w pobliżu wybrzeża śródziemnomorskiego.

Od nazwy tej miejscowości pochodzi nazwa ostatniego okresu twórczości Renoira. Malował on przez ostatnie 20 lat życia, nawet na wózku inwalidzkim, gdy reumatyzm poważnie ograniczył jego możliwości ruchowe.

Jego dłonie uległy poważnym deformacjom, a prawe ramię uległo ankylozie (zrostowi kości stawowych), co wymusiło na nim zmianę techniki malarskiej - zaczął malować za pomocą pędzla umocowanego do ramienia.

Tworzył także rzeźby w glinie, z pomocą asystenta, który bezpośrednio nanosił zmiany według jego wskazówek.

Aby umożliwić sobie malowanie dużych obrazów, w fazie zaawansowanej choroby Renoir korzystał z urządzeń, które przesuwały płótno pod jego dłonią. Pod koniec życia zajął się również edukacją innych malarzy.

Miał z żoną Aliną Victorine Charigot (zmarłą 27 czerwca 1915) trzech synów: Pierre'a, aktora, Jeana, reżysera i pisarza oraz Claude'a, producenta filmowego.

Malarz zmarł w dniu 3 grudnia 1919 roku w Cagnes na zapalenie płuc. Spoczywa na cmentarzu w Essoyes, rodzinnej miejscowości swojej żony.

Kalendarium

Rodzina:
* 1773 - styczeń: urodził się w Limoges Franciszek Renoir, dziadek malarza ze strony ojca.
* 1778 - 3 października - urodziła się w Limoges Anna Regnier, babka malarza ze strony ojca.
* 1795 - 28 grudnia (23 frimaire`a IV roku): ślub Franciszka Renoira z Anną Regnier w Limoges.
* 1799 - 7 lipca (18 messidora VII roku): urodził się w Limoges Leonard Renoir, ojciec malarza.
* 1807 - urodziła się w Saintes Marguerite Merlet, matka malarza.
* 1828 - 17 listopada: ślub Leonarda Renoira z Marguerite Merlet w Saintes.

Auguste Renoir:

1841 - 25 lutego: urodził się w Limoges
1844: przeprowadza się z rodzicami do Paryża
1860: stara się o zezwolenie na kopiowanie obrazów w Luwrze' mieszka przy ul. d`Argenteuil 23
1861: ponownie stara się o zezwolenie w Luwrze
1863: rozpoczyna naukę pod kierunkiem malarza Charles`a Gleyre`a w Ecole des Beaux-Arts; poznaje Bazille`a, Moneta i Sisleya
1863: poznaje Fantina, z którym często bywa w Luwrze; stara się o zezwolenie w Luwrze
1864: zawiązuje przyjaźń z Jules Le Coeurem; poznaje Diaza w lesie Fontainebleau; jeden z jego obrazów zostaje przyjęty do Salonu (później przez niego zniszczony)
1865: wystawia na Salonie dwa obrazy; poznaje Couerbeta; płynie z Sisleyem do Rouen, pracuje z nim także w Marlotte
1866: pracuje w Marlotte; początek związku z Lizą; maluje widoki Paryża; mieszka z Bazille`em przy ul. Visconti; zostaje odrzucony na Salonie; Sierpień: wraz z Sisleyem gości u rodziny Le Coeura w Berck nad kanałem La Manche
1868: Liza została przyjęta na Salon; maluje portrety Sisleya i Bazille`a; ofiarowuje jeden z nich Manetowi, któremu się bardzo spodobał
1869: jeden obraz zostaje przyjęty na Salon; mieszka w Ville d`Avray z rodzicami i Lizą; pracuje z Monetem; maluje w Bougival; bieda nie pozwala mu na zakup farb
1870: wystawia na Salonie dwa obrazy; mieszka z Bazille`em; zostaje powołany do wojska (lipiec-marzec 1871), wysłany do Bordeaux, a następnie do Tarbes w Pirenejach; choruje ciężko na dyzenterię
1871: podczas Komuny Paryskiej przebywa w Paryżu, następnie w Louveciennes i w Bougival, gdzie pracuje z Sisleyem; po upadku Komuny wynajmuje pracownię przy ul. Nôtre-Dame-des-Champs
1872: odrzucony na Salonie; podpisuje petycję w sprawie nowego Salonu Odrzuconych; przedstawiony przez Degasa Duretowi; mieszka w Paryżu; maluje Pont-Neuf, często odwiedza Moneta w Argenteuil; Liza, jego dawna kochanka, wychodzi za mąż za młodego architekta, przyjaciela Jules Le Coeura; Renoir nie spotyka jej już nigdy
1919 - 3 grudnia: umiera w Cagnes, w wieku 78 lat.

Styl malarza

Renoir nie malował pejzaży. W centrum jego zainteresowań malarskich znajdowały się kobiety, dzieci i kwiaty. Artysta usiłował w swoich scenach rodzajowych odtwarzać przelotną chwilę i trafność bezpośredniego własnego wrażenia.

W jego twórczości nie znajdzie się głębokich przeżyć czy rezultatów twórczych refleksji. Rezygnował z duchowych treści w sztuce, za to kreował świat czystych barw i harmonijnych form. Portrety Renoira wydają się czasem banalne i przesłodzone a charakterystyka modela powierzchowna.

Charakteryzują się jednak oryginalnym i niespotykanym u innych impresjonistów stylem. W podeszłym wieku przyjął w swoich pracach typ "pięknej kobiety", której nagie ciało malował odtąd bardzo chętnie w jaskrawych odcieniach różu.

Najlepsze prace powstały w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Cechują się świeżością doznań i niezwykłą umiejętnością doskonałego ich odtwarzania. "Gdy maluję, chcę być jak zwierzę" - mawiał o sobie żartobliwie.

Twórczość malarska:

Diana łowczyni - 1867
Liza z parasolką - 1867
Bazille przy sztalugach - 1867
Sisley z żoną - 1868
La Grenouillère - 1869
Kobieta w kąpieli - 1870
Maki - 1873
Loża - 1874
Droga wśród traw - 1875
Moulin de la Galette - 1876
Huśtawka - 1877
Pani Charpentier z dziećmi - 1878
Sekwana w Asnières - 1879
Śniadanie wioślarzy - 1881
Skały w Guernsey - 1883
Macierzyństwo - 1886
Wielkie kąpiące się - 1887
Córki Mendesa przy pianinie - 1888
Oda do kwiatów - 1909
Gabrielle z różą - 1911
Sąd Parysa - 1914
Parasolki - 1881
Lekcja pisania - 1905.

Pozostałe wspaniałe dzieła tego wybitnego malarza można zobaczyć TUTAJ.

źródło: Mennica Polska. / Wikipedia