Arystokracja
wśród monet!
Francisco
Goya - hiszpański malarz, jeden z największych i najbardziej
niezwykłych malarzy wszechczasów uwieczniony
na
srebrnej monecie kolekcjonerskiej.
Jest to dziesiąta moneta z popularnej serii o
międzynarodowym charakterze "Malarze Świata" ("Painters
of the World" series).
Ta piękna seria cieszy
się uznaniem kolekcjonerów na całym świecie, a
każda moneta to po
części dzieło sztuki.
Numizmatyka to nie tylko sztuka,
ale
także prawdziwa nauka!
W historii ludzkości ludzie od
wieków interesowali się i interesują nadal sztuką, w tym
malarstwem.
Niektórzy kupują oryginalne dzieła artystów, inni
kolekcjonują
reprodukcje obrazów, podczas gdy inni czerpią przyjemność z
kolekcjonowania wyjątkowych przedmiotów, w tym monet
kolekcjonerskich
uwieczniających te piękne obrazy.
Popularna
wśród kolekcjonerów seria srebrnych monet
kolekcjonerskich „Malarze Świata”, rozpoczęta w
2006 roku, wzbogaciła się o kolejną monetę poświęconą wybitnemu
hiszpańskiemu malarzowi Francisco Goyi.
- Moneta z międzynarodowej serii
“Malarze Świata”
- Projekt utalentowanego artysty - Roberta Kotowicza
- Srebro próby Ag 925
- Dodatek w postaci tampondruku
- Oryginalny prezent dla miłośników sztuki
- Limitowana ilość dostępna na polskim rynku
- Awers:
w środkowej części monety obraz Francisco Goi
„Parasolka” z 1777 roku,
przedstawiony w technice tampondruku. Poniżej napisy: 2010
(rok emisji)
oraz NIUE ISLAND (nazwa emitenta). Z lewej strony od
obrazu portret Jej
Wysokości Królowej Elżbiety II oraz znak menniczy (m/w).
Obok
portretu pionowy napis: ELIZABETH II. W lewym
górnym rogu nominał: 1
DOLLAR.
- Rewers:
w centralnej części monety obraz pędzla Francisco Goi
„Maja ubrana” z
1805 roku, przedstawiony w technice tampondruku. W prawej części
monety wizerunek artysty zaczerpnięty z ryciny
”Autoportret w
cylindrze”, rozpoczynającej cykl
„Kaprysy” z 1799 r. Obok niego, na
lewo stylizowany napis: Francisco Goya. U dołu
monety napis: 1746-1828
(rok urodzin i śmierci artysty).
"Malarze Świata"
to międzynarodowa niezwykła seria srebrnych monet kolekcjonerskich.
Seria jest dedykowana
najbardziej znanym malarzom na świecie.
Wszystkie monety mają kształt
prostokąta i przedstawiają poszczególne wizerunki malarzy
oraz wybrane reprodukcji części ich wspaniałych wielkich dzieł, przez
co
każda moneta jest po
części dziełem sztuki.
Niskonakładowa
moneta ma
kształt
przypominający obrazy
słynnego malarza. Posiada ponadto te same parametry
techniczne: wymiary, wagę i opakowanie, jak polskie klipy z serii
"Polscy Malarze", zatem będzie estetycznie komponować się z tymi
monetami w jednej kolekcji.
Kolejną zaletą tej pięknie prezentującej się monety, jak i całej serii,
jest jej
relatywnie
niski nakład.
Istotny
jest także międzynarodowy charakter serii "Malarze Świata". Jest to
bowiem dzieło tworzone przez Mennicę Polską we współpracy z
emitentami różnych państw.
Jako "małe dzieła
sztuki"
przyciągające uwagę swoimi niebanalnymi projektami, te srebrne monety
zyskały duże uznanie w oczach kolekcjonerów na całym
świecie, stając się niepowtarzalną ozdobą kolekcji numizmatycznych.
Bardzo szybko stały się
także obiektem pożądania inwestorów,
osiągając niebywałe kwoty w porównaniu do ich cen emisyjnych.
Srebrna moneta wyemitowana w hołdzie artystycznemu geniuszowi malarza -
atrakcyjny
temat i sztuka w najlepszym wydaniu w Twojej kolekcji monet!
*****
Francisco
Jose Goya y Lucientes
urodził się 30 marca 1746 roku w ubogiej, hiszpańskiej wsi Fuendetodos,
w prowincji Aragonia. Wraz z rodziną w roku 1760 przeniósł
się do
Saragossy, gdzie jego talent malarski został odkryty przez miejscowego
księdza – ojca Saledo. Solidne wykształcenie zaczął zdobywać
w
prywatnej szkole dworskiego malarza Francisca Bayeu, z
którego siostrą
(Josefą) wziął ślub w 1773 roku.
Szerokie znajomości
szwagra
pomogły Goi otrzymać zlecenia z królewskiej pracowni
arrasów Santa
Barbara, które w przeciągu trzech lat uczyniły z niego
bogatego
człowieka. W 1783 roku artysta otrzymał przełomowe zlecenie od Dona
Ludwika (brata Karola III) na sportretowanie jego rodziny. Uznanie
członków rodziny królewskiej stało się początkiem
zawrotnej kariery
malarza. Mianowano go malarzem królewskim, a w 1789 roku
pierwszym
malarzem nadwornym (za rządów Karola IV).
Jego uzależnienie od
dworu przerwała w 1982 roku poważna choroba, w konsekwencji
której do
końca życia borykał się z głuchotą. Ten zwrotny moment jego życia
spowodował całkiem nowe podejście do sztuki, którego efektem
jest seria
80. rycin „Kaprysy” z 1799 roku, a wśród
nich słynne dzieło
zatytułowane „Kiedy rozum śpi, budzą się upiory”.
Po raz
pierwszy tematem jego prac stała się niesprawiedliwość społeczna, jak i
okrucieństwo otaczającego go świata. Kolejne prace malarza, jak
dramatyczne „Rozstrzelanie powstańców
madryckich” z 1808 roku i cykl
grafik „Okropności wojny” (zainspirowany wojnami
napoleońskimi) z 1810,
pogłębiają zainteresowanie malarza mroczną stroną duszy ludzkiej.
Równolegle kontynuował współpracę z dworem
królewskim dynastii
Burbonów, wykonując portrety na zamówienie.
Najciekawszym
artystycznie okresem twórczości Goi są ostatnie lata jego
życia, gdy w
1812 roku opuścił na dobre Madryt i przeniósł się do tzw.
„Domu
Głuchego”, a później do Bardeaux, gdzie zmarł w
1828. Liczne
eksperymenty graficzne z tego okresu oraz niesamowicie
twórcze
podejście do sztuki zaowocowały najciekawszymi i zarazem najbardziej
tajemniczymi pracami artysty. Seria „Czarnych
obrazów”, „Tauromachia”
oraz „Szaleństwa” są wynikiem dojrzałych
przemyśleń, ale i gorzkiego
rozczarowania kondycją moralną świata i upadkiem tradycyjnych
wartości.