- "Stworzenie Adama" - Michał Anioł - pierwsza moneta z serii Arcydzieła sztuki,
- "Szkoła Ateńska" - Rafael Santi - druga moneta z serii Arcydzieła sztuki,
- "Ostatnia Wieczerza" - Leonardo da Vinci - trzecia moneta z serii Arcydzieła sztuki,
- "Narodziny Wenus" - Sandro Botticelli - czwarta moneta z serii Arcydzieła sztuki,
- "Wymarsz Strzelców" - Rembrandt van Rijn - piąta moneta z serii Arcydzieła sztuki,
- "Mona Lisa" - Leonardo da Vinci - szósta moneta z serii Arcydzieła sztuki.
Ta pierwsza z serii urzekająca moneta o średnicy 55 mm jest wierną, a zarazem piękną reprodukcją najbardziej znanego dzieła
Michała Anioła - fresku "Stworzenie Adama", wybitą z wykorzystaniem najnowszych technologii po to, aby stworzyć żywą i realistyczną wersję dzieła uwiecznionego na monecie.
Moneta przyciąga wzrok swoim projektem i precyzją wykonania, a to za sprawą
15 prawdziwych, misternie oszlifowanych kryształów z oryginalnej kolekcji Swarovskiego, umieszczonych powyżej i poniżej centrum obrazu. Wszystko to czyni tą srebrną monetę rarytasem i poszukiwanym przez kolekcjonerów na całym świecie prawdziwym klejnotem kolekcji.
Uwieczniony na rewersie monety słynny fresk "Stworzenie Adama", który znajduje się w kaplicy sykstyńskiej we Włoszech, sprawia, że moneta stanowi gratkę dla koneserów unikalnych, oryginalnych monet i kolekcjonerów ceniących monety o niskich nakładach, jak też jest gratką dla miłośników sztuki w najlepszym wydaniu.
Motyw opisany w Biblii - szósty dzień stworzenia świata i Bóg sugestywnie wyciągający palec wskazujący w kierunku Adama - został uwieczniony na wieki na srebrnej monecie kolekcjonerskiej.
Moneta wyemitowana przez Wyspy Cooka jest prawnym środkiem płatniczym i wybita została z
3 uncji srebra wysokiej próby. Znajduje sie w gustownym etui wraz z certyfikatem potwierdzającym autentyczność oraz ograniczoną emisję do ilości zaledwie
1.000 sztuk! Monety z tej serii cieszą się ogromną popularnością, a wysoki popyt oraz ograniczone zasoby sprawiły, że monety te szybko stały sie hitem numizmatycznym, zyskując znacząco na wartości.
Kaplica Sykstyńska Kaplica Sykstyńska
Freski namalowane
przez Michała Anioła w Kaplicy sykstyńskiej między 1508 a
1512 rokiem, są jednymi z najbardziej znanych dzieł sztuki
w renesansu. Kaplica Sykstyńska to papieska kaplica w Pałacu
Watykańskim. Budowana w latach 1475-1483 z fundacji papieża Sykstusa IV
(stąd jej nazwa).
Jest to prostokątne pomieszczenie o długości 40,93 m, szerokości 13,41
i wysokości 20,70 m. Przykrywa je sklepienie kolebkowe z lunetami.
Dzieli je ażurowa balustrada wykonana przez Mino da Fiesole. Po prawej
stronie pomieszczenia (patrząc w kierunku ołtarza) znajduje się
kantoria z organami. Kaplica Sykstyńska słynęła z doskonałego, męskiego
chóru, w którym śpiewali również
mężczyźni obdarzeni wysokim kontraltem (stąd brały się nie zawsze
prawdziwe informacje o śpiewie kastratów).
Kaplica Sykstyńska od początku była przeznaczona na ważniejsze
uroczystości kościelne. Dawniej często odprawiano w niej msze św.
Odbywają się tu konklawe, czyli wybory nowego papieża. Specjalny piec
wstawiany na czas wyborów ma wyprowadzony ponad dach komin.
Kolor wydobywającego dymu informuje zgromadzonych na Placu św. Piotra o
wynikach głosowania: czarny - nie udało się jeszcze wybrać nowego
papieża, biały - decyzja o wyborze została podjęta.
W latach 1981-1994 włoscy specjaliści przeprowadzili prace
konserwatorskie finansowane przez Telewizję Japońską. Oczyszczono
freski, usunięto część zasłon umieszczonych na biodrach postaci Sądu
Ostatecznego. Obecnie, podczas zwiedzania Kaplicy, nie wolno
fotografować, filmować ani prowadzić rozmów. Przewodnicy
omawiają poszczególne freski korzystając z tablic ze
zdjęciami, umieszczonych na Dziedzińcu Pinii.
Z Kaplicą Sykstyńską połączona jest (niedostępna dla zwiedzających)
Kaplica Pawłowa. Zdobi ją fresk "Ukrzyżowanie św. Piotra", jedno z
ostatnich dzieł Michała Anioła.
Freski na ścianach
bocznych
Ściany i sufit Kaplicy zdobią freski. Najstarsze umieszczone są na
podłużnych ścianach. Zostały wykonane w latach 1481 - 1483 przez
artystów z Toskanii i Umbrii. Często określane są nazwą
"Stara Sykstyna", dla odróżnienia od fresków
namalowanych przez Michała Anioła nazywanych "Nową Sykstyną". Ścianę po
lewej stronie zdobi 6 scen z Starego Testamentu a prawej umieszczono 6
scen z Nowego Testamentu. Są to (patrząc od strony ołtarza):
* strona lewa:
o Mojżesz z żoną Seforą w Egipcie - Pietro Perugino
o Młodość Mojżesza - gorejący krzak - Sandro Botticelli
o Przejście przez Morze Czerwone - Cosimo Roselli
o Mojżesz na górze Synaj - Cosimo Roselli
o Ukaranie Kory, Danata, Aribona - Sandro Botticelli
o Testament i śmierć Mojżesza - Luca Signorelli
* strona prawa:
o Chrzest Chrystusa - Pietro Perugino i Pinturicchio
o Uzdrowienie trędowatego i kuszenie Chrystusa - Sandro Botticelli
o Powołanie apostołów Piotra i Andrzeja - Domenico
Ghirlandaio
o Kazanie na Górze i uzdrowienie trędowatego - Cosimo Roselli
o Przekazanie kluczy św. Piotrowi - Pietro Perugino
o Ostatnia Wieczerza - Cosimo Roselli.
Freski ze sklepienia:* Sąd Ostateczny
* Stworzenie Adama
Stworzenie Adama - szczegóły fresku
Stworzenia Adama (fresk
ze sklepienia)
Prace nad ozdobieniem sufitu papież Juliusz II zlecił w Michałowi
Aniołowi po tym jak zrezygnował z zamówienia u niego
monumentalnego grobowca, co doprowadziło między zleceniodawcą i artystą
do konfliktu. Obrażony Michał Anioł wyjechał do Florencji. Pojednanie
nastąpiło dopiero w 1507 roku w Bolonii, papież jednak nie odnowił
kontraktu na grobowiec, tylko zlecił artyście wykonanie
fresków na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej. Michał Anioł,
który uważał się za rzeźbiarza widział w tym spisek swoich
konkurentów. Jednak mimo niechęci rozpoczął prace 10 maja
1508.
"To, co się w największym wysiłku tworzy,
winno wyglądać tak,
jakby powstało szybko, prawie bez wysiłku,
z zupełną łatwością, na przekór prawdzie."
Michelangelo Buonarroti
Malowidła zdobiące sufit opowiadają historię ludzkości od
stworzenia świata, przez grzech pierworodny aż do biblijnego potopu.
Według często powtarzanej legendy artysta pracował sam w
niesprzyjających warunkach, niewygodnej pozycji i słabym oświetleniu.
Jednak badania przeprowadzone podczas ostatniej konserwacji
fresków wykazały, że miał on kilku pomocników.
Historia informuje o kilku zatargach pomiędzy zniecierpliwionym
papieżem a zapracowanym artystą. Rusztowania zostały zdjęte pod koniec
października 1512 r.
Wymiary postaci przedstawianych w kolejnych scenach zmieniają się.
Najmniejsze są przy wejściu, największe w pobliżu ołtarza (artysta
uzyskał przez to efekt jednakowej wielkości poszczególnych
osób przy oglądaniu dzieła w pobliżu wejścia do kaplicy). W
prostokątnych polach (patrząc od ołtarza) przedstawione są następujące
sceny:
* Bóg oddziela światło od
ciemności
* Bóg stwarza słońce i księżyc
* Stworzenie Adama (jeden z najbardziej
znanych fresków Michała Anioła)
* Stworzenie Ewy
* Grzech Pierworodny (zerwanie owocu i
wypędzenie z raju)
* Potop
* Synowie Noego (Cham wyśmiewa pijanego
ojca, dwaj inni synowie okrywają go)
Boczne pola sufitu i lunety Michał Anioł ozdobił 12 postaciami
proroków i sybill. Postać proroka Jeremiasza to autoportret
mistrza, który w ten sposób podpisał swoje dzieło.
Sąd Ostateczny
Na ścianie na wprost wejścia Michał Anioł namalował fresk "Sąd
Ostateczny". Dzieło powstało na zamówienie Pawła III w
latach 1535 - 1541. Kompozycja jest skupiona wokół postaci
Chrystusa - sędziego karzącego za grzechy z Matką Bożą u boku.
Wokół zgromadzeni są święci najczęściej trzymający narzędzia
swojej męczeńskiej śmierci.
Po prawej stronie ukazany jest św. Piotr z
kluczami, poniżej św. Bartłomiej z nożem w ręku i własną
skórą (skóra twarzy to autoportret Michała
Anioła), na lewo od Bartłomieja - św. Wawrzyniec z rusztem. W
górnej części obrazu unoszą się aniołowie trzymający
narzędzia Męki Pańskiej. Poniżej centralnej sceny artysta umieścił 11
aniołów bez skrzydeł. Dmą oni w trąby budząc umarłych,
którzy ukazani w dole po stronie lewej, budzą się w przy
pomocy aniołów, pomagając sobie nawzajem wznoszą się coraz
wyżej.
Dół po stronie prawej ukazuje scenę strącania do
piekieł potępionych przewiezionych na łodzi Charona. Król
piekieł to postać z oślimi uszami (Midas), owinięta wężem. Twarz
Charona Michał Anioł namalował podobną do Biaggio Martinelli z Cesny.
Ten mistrz ceremonii na dworze Pawła III ostro potępiał nagość na
freskach Bounarottiego, zatem mistrz zemścił się na nim umieszczając go
w ten sposób na swoim malowidle.
Mimo jego licznych skarg,
papież nie kazał wprowadzić zmian odpowiadając: "mam władzę na ziemi,
mógłbym wiele załatwić w niebie, ale moje wpływy nie sięgają
piekieł, przeto nie mogę cię wybawić".
Papież Paweł IV zażądał zniszczenia dzieła, uznając je za
nieprzyzwoite. Po namowach, zgodził się na zamalowanie intymnych
fragmentów. Zgodnie z postanowieniem soboru trydenckiego,
uczeń Michała Anioła Daniele da Volterra wprowadził poprawki na miesiąc
przed śmiercią Michała Anioła (przez to został nazwany "majtkarzem").
źródło: Wikipedia