Hit inwestycyjny wybity w srebrze. Rarytas o limitowanym nakładzie 500 kompletów.
Koronowani Królowie
Polski
- Aleksander Jagiellończyk (1501-1506)
Srebro:
Ag 925
Stempel: lustrzany
Średnica: 2 x 32,00 mm
Waga: 2 x 14,14 g (popiersie i półpostać
Aleksandra Jagiellończyka)
Awers:
Mariusz W.Brzeziński (projekt), Robert Kotowicz (model gipsowy)
Rewers: Ewa
Tyc-Karpińska (projekt i model gipsowy)
Nakład:
500 szt.
Data emisji: 28.12.2009 r.
Ponadczasowy
portret majestatycznego monarchy i kuszący blask szlachetnego kruszcu.
Historia, która pozostawiła ślad w srebrze na wieki.
Hit inwestycyjny wybity w srebrze i rarytas numizmatyczny o limitowanym
nakładzie tylko 500 kompletów!
Srebrny zestaw kolekcjonerski jako unikalny prezent np. na imieniny -
może otrzymać tylko 500 osób o imieniu Aleksander!
Aleksander
świętuje imieniny w dniu: 15
stycznia, 26 lutego, 27 lutego, 10 marca, 18 marca, 20 marca, 24
kwietnia, 3 maja, 18 maja, 10 lipca, 17 lipca, 11 sierpnia, 28
sierpnia, 13 września i 12 grudnia.
Dlatego nie zwlekaj, zamów ten wyjątkowy zestaw już dziś!
W skład jednego
kompletu wchodzą:
- dwa srebrne numizmaty z numerem certyfikatu wybitym na
rancie każdego z numizmatów,
- certyfikat autentyczności Mennicy Polskiej S.A. z
hologramem i numerem seryjnym,
- estetyczne,
drewniane etui
koloru mahoniowego.
Szósty
zestaw numizmatów z serii Poczet
Królów i Książąt Polskich:
- Nawiązanie do serii monet emitowanych przez NBP w latach
1979-2005.
- Prezentacja wizerunków władców nie
przedstawionych w serii Narodowego Banku Polskiego.
- Zastosowanie tych samych technik i zasad co przy produkcji
monet kolekcjonerskich.
- Popularna tematyka historyczna.
- Wysokiej klasy wizerunki autorstwa projektantów
monet bankowych.
- Srebrny i złoty zestaw w drewnianym etui z numerowanym
certyfikatem i numizmatami.
Projekt nawiązuje do
serii monet „Poczet Królów i Książąt
Polski” emitowanej przez NBP w latach 1979-2005. W tym czasie
wybito w Mennicy monety poświęcone 23 królom i książętom.
Inspiracją były rysunki Jana Matejki. Nie wszystkie portrety
władców opracowane przez słynnego malarza zostały
wyemitowane.
Biorąc pod uwagę opinię kręgów numizmatycznych Mennica
Polska pragnie przedstawić Państwu pozostałe wizerunki koronowanych
głów. Projekty do serii wykonują ci sami artyści,
którzy projektowali wcześniejsze monety. Przy tłoczeniu
powtarzane są także zasady i średnice obowiązujące przy produkcji monet
kolekcjonerskich.
Na awersach umieszczone są
popiersia i półpostaci władcy, po drugiej stronie znajdują
się historyczny herb i łaciński zapis imienia oraz tytulatury
królewskiej. Stanowi to nawiązanie do oryginalnych monet
Polski Królewskiej.
Jako szóstą w
serii „Koronowani
Królowie Polski” prezentujemy postać
króla Aleksandra
Jagiellończyka.
Koronowani
królowie Polski upamiętnieni w serii:
- Anna Jagiellonka
- Mieszko II
- Wacław II
- Ludwig Węgierski
- Jan Olbracht
- Aleksander
Jagiellończyk
Zapowiedzi kolejnych
emisji:
- Henryk Walezy (I połowa 2010 r.)
- Michał Korybut Wiśniowiecki (II połowa 2010 r.)
- August III Sas (I połowa 2011 r.).
W serii oferowane są:
- zestawy złote
o nakładzie 100
kompletów,
- zestawy
srebrne o nakładzie 500
kompletów,
- blistry
o nakładzie 1000
kompletów.
Aleksander Jagiellończyk - obraz
Jana Matejki
Aleksander Jagiellończyk
(lit. Aleksandras Jogailaitis białorus. Аляксандар Ягелончык, ur. 5
sierpnia 1461 w Krakowie, zm. 19 sierpnia 1506 w Wilnie) - od 20 lipca
1492 wielki książę litewski, od 1501 Król Polski.
Wielki książę Litwy
Aleksander Jagiellończyk, czwarty syn Kazimierza Jagiellończyka i
Elżbiety Habsburskiej, brat króla Jana Olbrachta, po śmierci
Kazimierza Jagiellończyka od 1492 r. władał Wielkim Księstwem
Litewskim, co równoznaczne było z zerwaniem unii personalnej
pomiędzy Litwą i Koroną.
Książę dbał o rozwój stołecznego Wilna, jak i o sprawy ważne
dla całego państwa. Korzystał z pomocy najlepszych litewskich
doradców oraz zapewnił Wielkiemu Księstwu Litewskiemu
samodzielność w prowadzeniu polityki zagranicznej. Także nigdy nie
doszło do konfliktu między starszym bratem na tronie polskim.
W latach 1492-1494 stoczył wojnę z Wielkim Księstwem Moskiewskim,
zakończoną stratą Wiaźmy i utratą kontroli nad częścią Księstw
Wierchowskich. Starając się o ułożenie pokojowych stosunków
Litwy z Rosją, 18 lutego 1495 ożenił się z Heleną, córką
wielkiego księcia moskiewskiego Iwana III Srogiego i Zofii Paleolog.
Jednakże w 1500 r. wojska rosyjskie zajęły część Zadnieprza i zagroziły
Smoleńskowi, rozpoczynając nową wojnę litewsko-moskiewską. 3 marca 1501
zawarł w Wilnie sojusz przeciwko Rosji z mistrzem krajowym Inflant
zakonu krzyżackiego Wolterem von Plettenbergiem. Po śmierci Jana
Olbrachta, pilnie podążył do Krakowa po koronę polską, licząc na
polskie wsparcie w wojnie z Moskwą.
Król Polski
12 grudnia 1501 w katedrze na Wawelu koronowany został na
króla Polski przez najmłodszego syna Kazimierza
Jagiellończyka, swojego brata - arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa
Polski kardynała Fryderyka Jagiellończyka w obecności m.in. Elżbiety
Rakuszanki. Żona Aleksandra nie została koronowana na
królową polski, gdyż wyznawała wiarę prawosławną, czemu
sprzeciwiali się biskupi.
Koronę uzyskał dopiero po podpisaniu
dwóch aktów ustrojowych, przygotowanych przez
możnowładców polskich: o zrzeczeniu się swych praw
dziedzicznych do Litwy i zacieśnieniu unii polsko-litewskiej (unia
mielnicka 1501) oraz przyznaniu władzy w kraju senatowi na mocy
przywileju mielnickiego, co rychło nastąpiło. Było to
równoznaczne z poddaniem króla kontroli
magnatów.
Pieczęcie Aleksandra I
Jagiellończyka
W dniu 28 marca 1503 podpisano sześcioletni rozejm, kończący wojnę
moskiewską. Na jego mocy 1/3 terytorium Wielkiego Księstwa Litewskiego
znalazła się pod okupacją rosyjską. Sobiepańskiej władzy magnaterii
przeciwdziałała jednakże szlachta, uchwalając na Sejmie w Radomiu w
1504 r. ustawy, zabraniające łączenia wysokich urzędów w
jednym ręku i ograniczające rozdawnictwo dóbr
królewskich.
Sejm ten ustalił też organizację i kompetencje
najwyższych urzędów państwowych. Lekkomyślne dysponowanie
zasobami skarbu doprowadziło do jego opustoszenia, co uniemożliwiało
odpieranie najazdów tatarskich i wołoskich.
Nihil novi
Z kolei w 1505 r. kolejny sejm w Radomiu uchwalił konstytucję praw
Nihil novi, uzupełnioną przez monarchę zapisem:
"Gdybyśmy cokolwiek przeciw
wolnościom, przywilejom, swobodom i prawom Królestwa
uczynili, uznajemy to ipso facto (łac. tym samym) za nieważne i żadne.",
według której król praktycznie nie
mógł nic nowego postanowić bez zgody izby poselskiej i
senatu.
Na tymże sejmie zatwierdzono również tzw. "Statut
Łaskiego" spisany przez kanclerza wielkiego koronnego Jana Łaskiego,
stanowiący zbiór przywilejów szlacheckich i
kościelnych oraz praw miejskich, obowiązujących w Królestwie.
Schyłek życia
Wiele kłopotów sprawiały także Aleksandrowi Prusy Zakonne,
lenna Mołdawia, a zwłaszcza Tatarzy krymscy, którzy
kilkakrotnie najeżdżali Litwę. W 1506 r. doszli oni aż pod Lidę, gdzie
5 sierpnia 1506 pod Kleckiem zostali rozbici przez Litwinów.
Aleksander Jagiellończyk zmarł 19 sierpnia 1506 roku bezpotomnie w
wieku 45 lat w Wilnie, został pochowany w katedrze wileńskiej. Wielkim
księciem litewskim, a następnie królem polskim obrany został
wtedy jego, młodszy o 6 lat, brat Zygmunt I Stary (1506-1548).
Ciekawostki
* Zwłoki Aleksandra Jagiellończyka nie zostały wywiezione z Wilna -
złożono je w katedrze wileńskiej, co było sprzeczne z wolą zmarłego
wyrażoną w testamencie. Fakt ten został upamiętniony przez
współczesnego monarsze kronikarza:
"Oto ten jedyny król
Polski, który spoczywa na ziemi litewskiej".
źródło:
Mennica Polska S.A. / Wikipedia