Seria: "Święci Kościoła Prawosławnego"
("Orthodox Saints Series")

Kraj: Republika Białoruś
Emitent: Narodowy Bank Republiki Białoruś
Producent: Mennica Polska S. A.

Stan zachowania: I (menniczy)
Nominał: 10 rubli
Srebro: Ag 925
Techniki dodatkowe: 4 cyrkonie
Stempel: lustrzany
Średnica: 32,00 mm
Waga: 16,81 g
Nakład: 30.000 szt.
Data emisji: 30.12.2008 r. (dostępność od: 27.08.2009 r.)
Certyfikat autentyczności: tak - Mennicy Polskiej S.A.
Projektant: Urszula Walerzak

Uzupełnienie cieszącej się popularnością serii Święci Kościoła Prawosławnego, jaka została wybita w złocie w 2008 roku przez Mennicę Polską.

Eufrozyna Połocka (ur. około 1101-1104 - zm. 23 maja 1173 w Jerozolimie) - księżniczka ruska, mniszka, święta prawosławna szczególną czcią otaczana na Białorusi, pierwsza kobieta-święta z terytorium całej Rusi. Była córką księcia połockiego Światosława (Jerzego) Wsiesławowicza i księżniczki kijowskiej Zofii, wnuczką Wsiesława Briaczysławowicza. Ochrzczona imieniem Przedsława. Z powodu ubogich źródeł (najważniejszy tu jest hagiograficzny, a więc niekoniecznie wiarygodny żywot) niewiele można o niej powiedzieć z pewnością.

Data urodzin jest nieznana, dzięki zestawieniu kilku danych określa się ją na nie później niż 1104 rok. W młodości przejawiała zainteresowanie lekturą. Po ukończeniu 12 lat z obawy przed zamążpójściem wstąpiła do zakonu, rodzice bowiem rozpoczęli jej swatanie. W klasztorze znalazła się pod opieką rodzonej ciotki. Wtedy też przybrała imię Eufrozyna. Zamurowana w celi, przepisywała rękopisy. Miała również założyć dwa klasztory: żeński i męski, aczkolwiek opis tych wydarzeń jest baśniowy. Wyposażone w bogate biblioteki, były one ośrodkiem życia kulturalnego. Utrzymywały się nie tylko dzięki darczyńcom, ale również dzięki przepisywaniu ksiąg, kopiowaniu ikon i pracom jubilerskim.

Eufrozyna Połocka uchodzi za fundatorkę znanej ikony Matki Boskiej Efeskiej, obecnie przechowywanej w Sankt Petersburgu. W 1161 roku zamówiła wykonanie na potrzeby cerkwi niezwykle ozdobnego krzyża, wysadzanego srebrem, złotem i drogocennymi kamieniami. Krzyż ten zaginął w zawierusze wojennej w 1941 roku, a jego zaginięcie porównywane jest z zaginięciem Bursztynowej Komnaty. Pomimo usilnych i coraz to ponawianych starań, drogocenny przedmiot wciąż nie został odnaleziony.

Odbyła pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Po drodze odwiedziła dwór w Konstantynopolu, gdzie była przyjmowana z honorami należnymi nie tylko z powodu stanu duchownego i wysokiej w nim pozycji, ale i książęcego pochodzenia. Zmarła w klasztorze w pobliżu Jerozolimy. Jej ciało zostało później przewiezione do Kijowa, a stamtąd, w 1910 roku - do Połocka. Niewielki jej pomnik znajduje się w Mińsku.

źródło: Mennica Polska S.A. / Narodowy Bank Republiki Białoruś / Wikipedia