Po drodze Lajkonik odwiedza okoliczne sklepy i bary, wywo³uj±c du¿e zamieszanie a tak¿e zbieraj±c okoliczno¶ciowy haracz. Równie¿ w¶ród napotkanych mieszkañców Lajkonik wymusza drobne datki, w zamian uderzaj±c bu³aw± po g³owie lub ramieniu, co wed³ug legendy przynosi szczê¶cie uderzanemu.

Po wielu godzinach tañców i harców orszak dociera do Rynku G³ównego, gdzie przy Wie¿y Ratuszowej Lajkonik tañczy swój okoliczno¶ciowy taniec przed Prezydentem Krakowa. Nie robi jednak tego za darmo. Zap³ata haraczu ma zapewniæ miastu dobrobyt i chroniæ je przed nieszczê¶ciami.

Po ca³ym dniu ¶wiêtowania Lajkonik wraz z orszakiem zmierza do restauracji Hawe³ka, gdzie na wszystkich czeka wielka uczta.



* Gdy chcesz wiedzieæ, co to chowa
Nasza przesz³o¶æ w swoim ³onie,
Jako stara s³awa p³onie:
To jed¼, bracie, do Krakowa.
Autor: Wincenty Pol, Pie¶ñ o ziemi naszej

* Kraków jest jak pryzmat, przez który piêknieje ojczyzna.
Autor: Jan Sztaudynger

* Kraków jest sercem Polski.
¬ród³o: Kajetan Ko¼mian, Ziemiañstwo polskie

* Kraków - miasto ca³ej Polski najs³awniejsze i naj¶wietniejsze i wyró¿niaj±ce siê królewsk± Akademi±.
(Cracovia totius Poloniae urbs celeberrima atque amplissima regia atque Academia insignis.) (³ac.)
¬ród³o: podpis pod sztychem Matthäusa Meriana starszego

* Kto chce poznaæ duszê Polski - niech jej szuka w Krakowie.
Autor: Wilhelm Feldman

* Któ¿ wypowie twoje piêkno,
Krakowie prastary.
Autor: Adam Polewka, Igrce w gród wal±, powst. 1938, wyd. 1953

* Kraków to najpiêkniejsze miasto na ¶wiecie.
Autor: Carlos Fuentes
¬ród³o: "Wprost", 28 sierpnia 2005 r.

* Kraków. Pos±gi i pa³ace, które im wydaj± siê bardzo wspania³e - które, dla nas, W³ochów, s± bez wiêkszej warto¶ci.
Autor: Galeazzo Ciano
¬ród³o: Dzienniki

* Uwa¿am, ¿e cz³owiek, który kocha Kraków, jest po prostu dobrym cz³owiekiem.
Autor: Aleksander Kwa¶niewski

* Zawsze czu³em szacunek dla Krakowa. Uwa¿am go bardziej za stolicê Polski ni¿ Warszawê. Moim zdaniem, powinno przenie¶æ siê stolicê do Krakowa.
Autor: Lech Wa³êsa
¬ród³o: "Wprost", 28 sierpnia 2005 r.

* Z³ote nuty spadaj± na Rynek
i doko³a muzyki jest w bród
po królewsku gotuje Wierzynek
a kwiaciarki czekaj± na cud (...)
u nas chodzi siê z ksiê¿ycem w butonierce
u nas wiosn± wiersze rodz± siê najlepsze
i odmiennym jakby rytmem
u nas ludziom bije serce
choæ dla serca nieszczególne tu powietrze.
Autor: Andrzej Sikorowski, Grzegorz Turnau

* Kraków jeszcze nigdy tak jak dzi¶
Nie mia³ w sobie takiej si³y i
Mo¿e to ten deszcz
Mo¿e przez tê mg³ê
Mo¿e to mój nastrój
Ale w ka¿dej twarzy ci±gle
Widzê Ciê
Autor: Myslovitz z Markiem Grechut± i Anawa, Kraków

* Zachodnia flota - ¦l±sk, wschodnia - na Kraków
Kraków - dawna stolica Polaków
Autor: Kazik, Mars napada

* Kraków ukochanym moim miastem jest
Tu przedziwne rzeczy dziej± siê
Stra¿ak zawsze hejna³ gra:
Do re mi so tis...
Na pocztówce starej widzê siebie sprzed stu lat
Jak w cukierni znowu p±czka jem
Z cukrem pudrem przesz³o¶æ miesza siê
I ju¿ bajk± jest, traumatyczny sen
Lepszy, spokojniejszy dzieñ tu mo¿esz mieæ
Tu zabawa na okr±g³o jest
Po podró¿y dooko³a, krajów stu
Zawsze wrócê tu - Kraków, Kraków
Ratuszowy zegar prawie zawsze chodzi ¼le
Nikt tu czasem nie przejmuje siê
Nawet kiedy czasy by³y z³e
Echo nios³o hen, dobroduszny ¶miech... Kraków, Kraków
w razie czego dla ka¿dego rynek domem jest
W g±szczu ulic, w t³umie zgubisz siê
No i bardzo wa¿n± rzecz± jest
Unikalny mikroklimat ludzkich serc, ludzkich serc
Nawet teraz mo¿esz spotkaæ Piotra S.
Zreszt± mo¿esz spotkaæ kogo chcesz
Raz widzia³em szed³ ulic± król
Zanim ca³y dwór, wielobarwny t³um... Kraków, Kraków
Autor: Ch³opcy z placu broni, Pocztówka z Krakowa

* Gdy pytasz mnie czym ojczyzna jest - odpowiem,
Czy¶ chocia¿ raz chodzi³ po rynku w Krakowie,
Czy¶ widzia³ Wawel, komnaty, kru¿ganki
Miejsca gdzie przesz³o¶æ dodaje ci si³,
Z tej historii wielkiej dumnej,
Z w³adzy mocnej i rozumnej,
Czerpiesz dzisiaj wiarê, w kraju dobry los,
Króla dzwon co kraj przenika,
Mowa skargi - wzrok stañczyka,
Przesz³o¶æ wielka, wznios³a - to ojczyzna twa
Autor: Marek Grechuta, Ojczyzna

* Na wszystkie moje têsknoty
i na ochoty duszy mej - trzeba mi wielkiej psoty,
trzeba mi wielkiej psoty, trzeba mi psoty, hej...
Nocnych wypraw pod Kraków, d³ugich rozmów rodaków,
wysokonogich lasów i bardzo du¿o czasu.
Autor: Agnieszka Osiecka, Wielka woda

* O, kocham Kraków - bo nie od kamieni
przykro¶ci-m dozna³ - lecz od ¿ywych ludzi,
nie zachwieje siê we mnie duch ani nie zmieni,
ani siê zapa³ we mnie nie ostudzi,
to bowiem z Wiary jest, co mi rumieni
ró¿anym ¶witem my¶l i co mnie budzi.
Im czê¶ciej na mnie kamieniem rzucicie,
sami z³o¿ycie stos - stanê na szczycie.
Autor: Stanis³aw Wyspiañski, O, kocham Kraków

* Gdyby nie by³o Rzymu, tedy by Kraków by³ Rzymem.
¬ród³o: przys³owie

* Go³êbiami brukowany Kraków, Gówno ma z tych ptaków.
Autor: Jan Sztaudynger

* U¶pione miasto ¿elaznym dymem
wieczne jak Rzym
lub Hollywood
o ¶wicie
k³adzie mnie u stóp
u sennych jeszcze bram
¶pi± w murach Antyfony
ptaki i kadzid³a
zieleniej± na dachach
wieki
kamienie pragn±
postaci
ciê¿arne ulice
tak wszyscy kochamy
to miasto
¿e umieramy dla niego
przedwcze¶nie
Autor: Józefa ¦lusarczyk-Latos, Kraków


* A czy znasz ty, bracie m³ody, Te najmilsze dla Polaków Szarej Wis³y senne wody I nasz stary, polski Kraków? A czy znasz ty te ulice, Puste w nocy, brudne we dnie, Gdzie siê snuj± eks - szlachcice, Têpi±c smutne dni powszednie?

A czy znasz ty te kawiarnie (W ca³ym ¶wiecie takich nie ma) Gdzie dzieñ ca³y marnie, gwarnie Wa³koni siê cud - bohema? Tam wre ¿ycie! Kipi, tryska! W dymu chmurze tytoniowej My¶li p³on± tam ogniska, Chlebu¶ piecze siê duchowy; Wszystko tylko Duchem ¿yje, Wszystko tylko Piêknem dyszy; Nigdy ucho tam niczyje Prozy ¿ycia nie zas³yszy; Estetyczne rozhowory Rozbrzmiewaj± od stolików, Sztukê pcha na nowe tory Grono c. k. urzêdników;

Nic nie m±ci g³êbin my¶li, Nic nie przerwie sennych marzeñ - ¯yjem ca³kiem niezawi¶li Od banalnych krêgów zdarzeñ! Niech siê fale zjawisk k³êbi± Gdzie¶ tam w wielkich stolic wirze - My tu ¿yjem ¿ycia g³êbi±! (Jak robaki w starym syrze...) Niech tam sobie inne nacje Zadzieraj± nosy w górê - Kraków te¿ ma swoje racje: Swoj± w³asn± ma "Kulturê"! Tak wiêc: chytry jest Germanin, Francuz - spro¶ny, W³och - namiêtny, A za¶ ka¿dy krakowianin: G o ³ y i i n t e l i g e n t n y.

* Niech tam Pary¿ krocie trawi Na dmim±dy i metresy; Krakowianin siê nie bawi W takie g³upie interesy. Nad gor±czk± manny z³otej On zwyciêstwo odniós³ walne; Nowe pu¶ci³ w kurs banknoty: G o ³ o - i n t e l e k t u a l n e.

Ca³± si³± swej sugestii Wyt³umaczy³ zacnej Polsce, ¯e w¶ród wszystkich mêskich bestii DUSZÊ - maj± tylko golce. Uwierzy³o biedne kurczê W ewangeliê tê ubóstwa; Op³ywaj± duchy twórcze W gratisowe cudzo³óstwa;

Wszystko wietrzy za nierz±dem, O przystêpnej marzy frajdzie: Z estetycznym p³yn±c pr±dem Ka¿dy jakie¶ ³ó¿ko znajdzie; Sztuki esy i floresy Tak szalony maj± popyt, ¯e nie starczy na karesy Pegazowi czterech kopyt; ¯±dza "stylu" ogarnê³a Rozwydrzony damski ¶wiatek, Wiêc kaplice i muzea Pe³ni± funkcjê separatek; Bez szampitra i kolacji Wykpisz, bracie, siê z romansu: I czy¿ wielbiæ nie mam racji Krakowskiego Renesansu?

* Sztuka ró¿ne ma sposoby, By daæ szczê¶cie swoim synom: Wiêc stworzy³a ¿eñskie snoby Na po¿ytek kabotynom. Mieszczaneczka ¿y³a sobie Pielêgnuj±c bia³e sad³o, Naraz na ni±, jak w chorobie, Objawienie Sztuki pad³o. Mêczy, drêczy z dobrej woli Swego mó¿d¿ku biedne centra, Na czworakach siê gramoli Na kultury wy¿sze piêtra. Wspólna korzy¶æ z takich histerycznych zachceñ wypa¶æ mo¿e: "Czyst± sztukê" ma filister, A kabotyn - s t ó ³ i ³ o ¿ e...

* Siedzi dziewczê z literatem (Ledwie go oczami nie zji), Upojone surogatem I koniaku, i poezji. On jej szepta co¶ do uszek, I n t e l e k t e m pra¿y z bliska: I - straci dziewczê wianuszek, Ale "¶wiatopogl±d" zyska! W przykr± jawê sen siê zmienia, Milknie ¶piewne duszy granie - Dziewczê szuka WYZWOLENIA, Znajdzie tylko rozwi±zanie...
Autor: Tadeusz Boy-¯eleñski, Pie¶ñ o ziemi naszej

Historyczne wzmianki o Krakowie

* Ziemia Bulumija jest krajem uczonych i studiuj±cych wiedzê... Do miast jej nale¿y miasto Kraku. Jest ono miastem piêknym i wielkim, o wielu domach i mieszkañcach, targach, winnicach i ogrodach.
Autor: Muhammed al-Idrisi, z dzie³a Ksiêga Rogera (X wiek)

¼ród³o: Mennica Polska S.A. / Biuro Promocji Regionów / Muzeum Historyczne Miasta Krakowa / Wikipedia